Dit seizoen geef ik voor de zoveelste keer les in Ellmau. Voorafgaand aan mijn werkperiode heb ik met mijn collega’s eerst eens de sneeuw getest op de Hintertuxer gletsjer. Het was een geslaagde midweek!
Eindelijk was het zover, zondagochtend 24 november 4.00 vertrokken wij, ‘de baas’ en nog twee andere collega’s, alvast naar Oostenrijk. Een goede voorbereiding is het halve werk. Om te beginnen heb ik de wekker maar verkeerd ingesteld, ja hoe onhandig kun je zijn! Maar goed, alsnog op tijd vertrokken. Eenmaal een half uur onderweg bleek een collega geen portemonnee bij zich te hebben, dus dat was rechtsomkeert. Poging twee verliep beter en we konden doorrijden tot onze extra stop in Ellmau om al wat spulletjes te droppen. Wat een verrassing om het al te zien sneeuwen eind november in Skiwelt Brixen, zo’n pak sneeuw had ik niet verwacht! Na een prima rit te hebben gehad zijn we in de namiddag in het hotel beland. Meteen tijd voor de middagsnack, een soepje om op te warmen. Op het gemak uitgepakt, sauna, gedoucht en opgefrist voor het diner. Vroeg richting bed om de volgende ochtend de rest van het team te ontvangen.
De eersten arriveerden al vrij vroeg en konden meteen een ontbijtje meepakken om daarna voor te bereiden om naar boven te gaan. Allemaal compleet om 8.00h en dus meteen de bus in om een kleine 10min te rijden en de gondel te pakken. Zelfs na een lange nacht stond iedereen vol adrenaline en met een grote glimlach naar buiten te kijken hoe het zou zijn. Helaas, de eerste gondel bracht ons naar een potdichte mist. Dan maar de tweede gondel, maar het zicht werd niet beter en dat bleef de hele dag zo. Gelukkig kon dat onze pret maar weinig bederven en zijn we toch tot 15.00h wezen boarden/skiën. De die-hards onder ons bleken toch nog een biertje te lusten, dus even de paraplu bar op z’n kop gezet, de gondel naar beneden genomen en toch daar ook nog even de apres-ski bar ingedoken. Niet te laat gemaakt, want de volgende dag weer fris de piste op en dat gold voor iedereen.
Met een goede hoop dat het de tweede dag beter zicht zou zijn doken de eersten van het team om 8.00h de bus in om uitermate te genieten. De gondel naar boven genomen, maar alweer potdicht. Dan maar helemaal naar de top van de gletsjer om te kijken of het daar toch wat beter is. Dit was nog erger, niet alleen dikke mist maar ook nog eens een ontzettend harde wind en een zicht van een meter of 5. Absoluut spannend aangezien je zo weinig zag en niet bekend bent. Toch nog een paar keer vanaf de top naar beneden gegaan, gewoon omdat het toch open was. Met goede moed toch nog tot half de middag op de piste gestaan. Daarna hebben we ons gezicht weer laten zien in beide apres-ski tenten.
Dag drie, fingers crossed voor een zonnetje en dat heeft geholpen. Wat een top dag. Eindelijk werd te zien waar we van de pistes afgingen en hoe breed ze eigenlijk wel niet waren. Ook bleken er toch nog meer liften te bestaan dan alleen de gondels! Iedereen ging helemaal tekeer op de pistes wat een gevoel geeft dat toch! Een pittige dag achter de rug, maar voldaan! De zon bracht ons allen naar een lekker biertje om te vieren dat zij er was. Mooie afsluiting van deze topdag. De wegen splitsten op de weg naar het hotel, want toch waren er wat mensen in voor nog een paar biertjes beneden in de bar. S’avonds wilden we het nachtleven van Hintertux met een aantal beleven, dat bleek maar een dooie boel te zijn waarschijnlijk toch te vroeg in het seizoen.
Tot alle vreugde kwam dag vier tevoorschijn met alweer een zonnetje. Genieten van de laatste dag op de Hintertuxer gletsjer. Alle afdalingen in een dag herhaald, fijn om super geprepareerde, rustige, brede pistes op te kunnen gaan op deze dag. Een prima laatste dag gehad en vandaag wat langer genoten van de het fijne weer. De dag natuurlijk afgesloten met een mooi feestje in beide bars. Nog een laatste avondmaal naar binnen gewerkt en iedereen de kamers in om alles weer in te pakken. Al met al een top teamuitje geweest, voor herhaling vatbaar! Al zijn het niet veel pistes op de gletsjer zelf, ze zijn heerlijk toegankelijk, zeker een plek om nog eens terug te komen!
De volgende ochtend hebben we iedereen uitgezwaaid en daar stonden we dan, Ruben en ik. Klaar voor ons eerste echte avontuur.
