Op zaterdag 12 oktober was het zover. De introdag van Snowlife voor de nieuwe lichting skileraren en voor de twijfelaars, zoals ik. De introdag voor de opleiding tot skileraar vond plaats in Snowworld Zoetermeer, waar je de hele dag werd ingelicht over en voorbereid op het nieuwe seizoen. Het voelde wel raar, tussen al die aankomende skileraren. Iedereen begon gelijk over zijn skilerarenopleiding, en waar hij of zij dan wel skiles ging geven in de winter en ik wist nog geen eens of ik de opleiding wel ging doen.
Om half 11 precies, na een lange rit met het openbaar vervoer, was ik eindelijk op plaats van bestemming. Ik werd gelukkig hartelijk ontvangen door Monique en Yuri, de oprichters van Snowlife. Na wat praten met de andere deelnemers, werd ik zelf steeds enthousiaster. Velen hadden hun opleiding al geboekt en wisten precies waar ze heen gingen dit seizoen om les te geven. Een half jaar in de sneeuw en ik zou moeten studeren. Toch was de introdag interessant voor beide groepen deelnemers.
Na het ontvangst was er een presentatie over de opleiding tot skileraar en wat het beroep skileraar precies inhoudt. Er was veel nieuwe informatie voor mij en het klonk allemaal erg goed. Skileraar zijn, wie wil dat nou niet? De verhalen van de instructeurs, die al jaren skileraar zijn, deden het ook erg goed in de groep. Toch is er één specifiek verhaal blijven hangen. En wel dat van het broekplassende kindje uit je skiklas. Ja, wat doe je dan. Als skileraar moet je altijd zorgen dat je de nummers van alle ouders bij je hebt. Heb je dat niet, en kan je de ouders niet bereiken, dan zal je zelf voor de schone broek moeten zorgen. Maar als je geluk hebt, heb je kinderen die het niet uit maakt, die skiën gewoon door volgens de verhalen van de instructeurs.
Hierna was er een spoedcursus Duits. Hier had ik zin in, ik kom al van kleins af aan bijna elke vakantie in Duitsland en dit zou geen probleem moeten zijn. Alle skitermen werden behandeld en we mochten in tweetallen zelf oefenen. Aangezien ik al een tijdje geen Duits had gesproken was dit zeker leerzaam, ook omdat de cursus werd gegeven door een Oostenrijkse.
Na de lunch mochten we eindelijk de sneeuw in. De deelnemers werden in groepen ingedeeld en begeleid door de instructeurs van Snowlife. Tijdens de drie uur dat we op de piste stonden, hebben we alle examenonderdelen doorgenomen en geoefend. Daarnaast was er ook ruimte om je eigen vaardigheden te oefenen met begeleiding van de gediplomeerde skileraren. Om voor het eerst in anderhalf jaar weer op ski’s te staan was op het begin even wennen, maar door alle tips en informatie die je krijgt, raak je al weer snel gewend aan die latten onder je voeten.
We moesten helaas na drie uur weer van de piste, al had ik nog wel drie uur willen oefenen. De après-ski borrel aan het einde hoort er natuurlijk bij. Als aankomend skileraar wordt je volledig voorbereid, zelfs op de après-ski. Je hebt tijdens de dag steeds meer deelnemers leren kennen en tijdens de borrel staat iedereen open voor een gesprek. Erg gezellig dus! Voor alle vragen kon je terecht bij de instructeurs of oprichters van Snowlife. Ze hebben allemaal al veel ervaring als skileraar en konden je er veel over vertellen.
Alle mensen waren zo enthousiast tijdens deze dag, dat ik zelf dit ook ben geworden. Ik heb erg veel geleerd tijdens deze dag en zou het iedereen aanraden die erover nadenkt om ook skileraar te worden. Als het een beetje meezit, zal ik van 1 t/m 10 december te vinden zijn in Oostenrijk voor de opleiding tot skileraar. Uiteraard zal ik mijn bevindingen daar ook delen, misschien dat je zelf dan ook de winterkriebels krijgt, net als ik.
Ben je nu al benieuwd wat de opleiding tot skileraar inhoudt en wil je skileraar worden of snowboardleraar worden? Kijk dan op de website van Snowlife.
