Een paar weken geleden schreef ik over de 10 meest herkenbare types die je geheid op de piste zal tegenkomen. Het artikel heeft super veel leuke reacties opgeleverd en kwam zelfs in de top 5 van meest gelezen artikelen van 2015 op Skiinformatie.nl! Wat wij wel grappig vonden was dat ook al gingen 9 van de 10 typetjes over skiërs, met name snowboarders het meeste moeite met het artikel hadden.
Gelukkig zagen de meeste van jullie wel in dat het artikel met een dikke knipoog geschreven was en uit de vele reacties die we binnen hebben gekregen bleek dat jullie zelfs nog een aantal herkenbare types in het lijstje misten. Zelf heb ik de afgelopen weken ook weer genoeg inspiratie op de piste op kunnen doen, dus daarom, speciaal voor jullie en natuurlijk om het nieuwe jaar goed te beginnen: De typetjes die je op de piste tegenkomt; PART 2!
11. Het ‘Was-Het-Maar-Het-Hele-Jaar-Carnaval’ Type
Herkenbaar aan: volwassen mannen die in een dierenpak of ander gek object de piste af komen
Ja echt, Artis of Blijdorp zijn er soms niks bij. Wat je allemaal op de piste voorbij ziet komen, de één nog gekker dan de ander! Zo zat ik laatst met 4 pinguïns in de stoeltjeslift en zag ik later opeens een paar Minions voorbij skiën. Eén ding weet je hierbij wel meteen zeker: het zijn Nederlanders. Waar deze behoefte om er als volwassen kerel (ja 99% van deze ‘pistedieren’ zijn toch echt mannen) vandaan komt is voor mij nog steeds een raadsel, maar ach, wie ben ik om te oordelen… van mij denken ze ook wel eens dat er een turquoise Teletubbie voorbij komt.
12. Het ‘Cursus-Alleen-Op-De-Wereld’ Type
Herkenbaar aan: die persoon die pal achter een heuveltje van het mooie uitzicht staat te genieten
Het verbaast me sowieso wel erg hoe weinig mensen op de piste door hebben wat er om hen heen gebeurt. Als je aan het autorijden bent kijk je toch ook constant in je spiegels (sowieso om te checken of je make-up nog goed zit). Toch zijn er genoeg mensen op de piste die gerust vlak achter een heuveltje even stil gaan staan om een selfie te maken of erger nog: zo’n onnozel figuur die in het funpark achter de landing van een schans even van het uitzicht gaat staan genieten. Het zijn over het algemeen wel echt altijd skiërs die aan dit syndroom lijden. En of het nou een gevalletje van een cursus alleen op de wereld is of dat deze mensen gewoonweg levensmoe zijn, ik weet het niet. Het is levensgevaarlijk, dat weet ik wel!
13. Het ‘Wie-Heeft-Het-Grootste-Pikkie’ Type
Herkenbaar aan: constant in de lift zijn ski-app aan het checken of hij sneller was dan z’n matties
Sinds de komst van de ski-apps waarmee je onder andere je snelheid kunt meten is deze groep enorm gegroeid. Natuurlijk is een man van nature al een ‘wie-heeft-het-grootste-pikkie’ type. Wie-heeft-het-grootste-pikkie met bier drinken, wie-heeft-het-grootste-pikkie met vrouwtjes versieren, wie-heeft-het-grootste-pikkie qua auto en dus ook wie-heeft-het-grootste-pikkie op de piste. Vol gas en helaas ook weinig gecontroleerd blazen ze de piste af om daarna in de lift aan de hand van de app maar op te kunnen scheppen tegen hun matties wat hun top snelheid wel niet was. Persoonlijk vind ik het toch altijd een stuk belangrijker wat hij er mee doet, dan hoe lang ‘ie is…
14. Het gevalletje van zelfoverschatting
Herkenbaar aan: op de kont naar beneden ipv gewoon op ski’s
Deze types heeft iedereen al wel eens op de piste voorbij zien komen. Of eigenlijk beter gezegd, ben je zelf voorbij geskied. Vaak is dit eigenlijk nog meer de schuld van de omgeving. ‘Nee joh, dat kan je makkelijk, kom maar achter mij aan’ wordt er dan door vriendlief of de vriendengroep gezegd. En zo belanden deze arme mensen op een piste waar ze echt niks te zoeken hebben. Gevolg? Bang, ski’s uit en op de kont naar beneden of al stuntelend met ski’s in de armen terug naar boven proberen te klauteren. Voor de sfeer van de vakantie is dit meestal niet zo’n succes, maar gelukkig maakt de après-ski altijd een hoop goed en kan er dan weer hartelijk om gelachen worden.
15. De ‘Ik-Heb-Wel-Kinderen-Maar-Ben-Ze-Liever-Kwijt’ Ouder
Herkenbaar aan: ze zitten lekker op het terras aan het bier (maar vergeten hun kids op te halen)
Iedere skileraar is bekend met dit type. Ze zien een skiklasje eigenlijk meer als een handige kinderopvang en geven de kids ’s morgens standaard 45 min te vroeg af zodat ze zelf lekker vroeg boven op de berg zijn en ’s middags wordt dit ritueel in omgekeerde volgorde herhaald. Je kind aanmoedigen tijdens de skiwedstrijd? Dat is vaak een te grote opgave want stel je voor dat je hierdoor zelf geen grote tocht kunt maken. Je bent tenslotte op wintersport om te skiën, je familie zie je thuis ook al genoeg.
16. Het ‘Ik-Neem-‘Per Ongeluk’-De-Spullen-Van-Een-Ander-Mee’ Type
Herkenbaar aan: bij terugkomst van een warme choco zijn opeens je skistokken foetsie
Ik kan het me voorstellen dat het je een keer gebeurd dat je per ongeluk de verkeerde ski’s pakt uit de gondel of het skiruim van het hotel. Lang geleden heeft zelfs iemand een keer per ongeluk verkeerde skischoenen uit het hotel meegenomen en stond mijn moeder (normaal maat 37) ineens op maat 44. Het is niet heel handig, maar het kan gebeuren. Waar ik wel een gigantische hekel aan heb zijn die types die je spullen helemaal niet per ongeluk meenemen. Afgelopen week heb ik er zelf ook maar weer aan moeten geloven en zijn mijn skistokken weer eens gejat. Ook zag het skiklasje van mijn collega ineens iemand met de helm van een van zijn kids voorbij skiën, en kwam een paar jaar geleden de vader van een kind met een stalen gezicht zijn zoon afgeven met de (voor hem veel te korte) gloednieuwe skistokken van mijn collega (die de dag ervoor gestolen waren) in zijn hand. Toen ze hem er op aansprak ontkende hij natuurlijk alles. Helaas voor hem had ze de stokken gemarkeerd. Kans.Loos.
17. De Party Animal a.k.a Het ‘Alcoholist-Voor-Een-Week’ Type
Herkenbaar aan: na een zware nacht in slaap vallen in de stoeltjeslift
De party animals gaan met name voor de après-ski en een week onbeperkt zuipen op wintersport. Dat ze overdag ook nog even de piste op gaan is meer een formaliteit. En als je dan toch boven bent, is 9:30 uur een prima tijdstip voor het eerste biertje. Het is tenslotte altijd wel ergens in de wereld 17:00 uur. Aan het eind van de dag wordt er dan op de berg een klein afsluitertje gedronken, waarna er alleen nog even naar beneden geskied moet worden. Dat er daarbij een paar extra koprollen gemaakt worden maakt ze weinig uit. Zo komen ze zeg maar letterlijk de après-ski binnen rollen. De volgende dag wordt het gehele ritueel weer herhaald met zo nu en dan een klein power napje in de stoeltjeslift of gondel.
