Wanneer je je gordijnen opent knipper je drie keer met de ogen, je knijpt een keer in je vel om te kijken of je echt wakker bent… Je voelt een pijnscheut door je lichaam gaan en op dat moment realiseer je je dat het een epic pow-day gaat worden. Je maakt snel een stevig ontbijt (een essentieel fundament voor een poeder dag!) en baant je zo spoedig mogelijk naar de lift.
Bij de lift aangekomen realiseer je je dat je niet de enige poederbaas bent. Wachtend totdat jij in de lift in mag, zie je de eerste geluksvogels beneden komen. “F*ck, first track is gone!”. Als poederfanaat laat je het er niet bij zitten en stapt in de lift met een missie. “Ik zal hoe dan ook vandaag ergens een first track zetten!”
Voordat ik met Section 8 begon, was ik de snowboarder die met deze vastberaden missie de berg op ging. De 12-weeks opleiding staat niet alleen in het teken van het technisch beter worden in skiën, er wordt ook waarde gehecht aan back-country skiën. Gedurende de opleiding staan twee weken in het teken van Avalanche Safety Training 1 en 2. Gedurende deze trainingen leer je basis vaardigheden om avalanche terrein te herkennen, wat de invloed van het weer is op de sneeuwpak, het herkennen van de gevolgen wanneer voorspelde weersomstandigheden niet uitkomen, reddingsoperaties uitvoeren en het uitstippelen van dagtrips in de bergen.
Level 1 staat in het teken van terrein herkenning, terrein keuzes en reddingsacties. Binnen de groep ben ik niet de enige die de hand regelmatig opsteekt wanneer een foto wordt weergegeven van een afdaling. Iedereen kijkt elkaar aan en zonder het daadwerkelijk uit te spreken is de gedachtegang het zelfde: “Damn, heb ik mij zo vaak in avalanche gevoelig terrein bevonden?!”. Tijdens deze training realiseer ik ook dat het niet dat eenvoudig is om met een pieper iemand op te zoeken. Wanneer het daadwerkelijk een vriend is die onder de sneeuw ligt, dan is dat zeker geen fijn gevoel!
Voor de level 2 zijn we afgereisd naar Mount Cain, een berg 200km ten noorden van Mount Washington. Mount Cain is de ideale plaats voor back country skiën, het gebied kent twee sleepliften die alleen open zijn in het weekend. De village heeft noch elektriciteit, noch stromend water en er is geen telefoon bereik. Kortom, je bent volledig op jezelf aangewezen!
In deze week maak je iedere ochtend en avond een weerrapport. De reden om tweemaal daags een weerrapport te maken is om te zien of je voorspellingen uitkomen en je gebruikt de gegevens om te kijken of je de trip kan maken die je had uitgestippeld. Want, deze week staat in het teken van zelfstandig routes uitstippelen. Een route om veilig naar boven te skinnen en om vervolgens een epic lijn naar beneden te nemen. Dit gehele proces gebeurt onder het toeziend oog van instructeurs, die alleen ingrijpen wanneer je als groep een verkeerde keuze maakt. Daarnaast stoppen de instructeurs te pas en te onpas om uitleg te geven over de berg, over signalen wat je kan zien en wat sneeuwlagen nu daadwerkelijk doen.
Door deze twee weken ben ik de bergen anders gaan bekijken en besef ik me dat ik nog lang geen avalanche specialist ben. En al ben je een specialist, moeder natuur heb je zelf nooit in de hand. Het is de basis om nu in de praktijk te gaan oefenen, het liefst met ervaren mensen.
Op voorhand had ik het doel om informatie te delen over avalanches, hoe je ze kan herkennen, wat sneeuwlagen doen, wat de invloed van weer is, wat veel gemaakte fouten zijn, etc. Maar het is onmogelijk om al deze informatie in een blog te verwerken. De tip die ik kan geven: wanneer je graag in de backcountry speelt, schaf minimaal een schep, sonde en pieper aan en volg een avalanche safety cursus!
Via Clypper vind je mijn nieuwste video over de lawinetraining. Lees meer over Clypper in dit artikel.
Bring it,
Erik
Erik’s weg naar ski hero wordt mede mogelijk gemaakt door Elan ski’s, Section 8 Sport Institute, GoPro camera’s, The Joint physiotherapy in Courtenay, Lifestyle, training en voeding, Gloryfy, Mount Washington, Skitakhut, TCwebmaster en Tourism Mount Washington.
