Wat ooit begon als een ambitieus wintersportproject, is tegenwoordig een idyllisch natuurgebied. De Hirzer bij Meran in Zuid-Tirol kende in de jaren ’70 een korte maar turbulente skigeschiedenis, die uiteindelijk plaatsmaakte voor een totaal andere toekomst.
Het ambitieuze begin
In 1974 zetten enkele ondernemers grootse plannen in gang: de Hirzer moest een volwaardig skigebied worden met acht pistes, skiliften en de nodige infrastructuur. Het idee sloot aan bij de wintersportboom van die tijd, waarin steeds meer dalen en bergtoppen werden ontsloten voor toerisme. Aanvankelijk leek het plan ook te slagen, maar het succes was van korte duur.
Het einde van een droom
Na slechts tien jaar werd duidelijk dat het skigebied financieel niet levensvatbaar was. De broodnodige investeringen bleven uit en het project raakte in verval. In 2000 begon men met de officiële ontmanteling van de liften en overige installaties. Daarmee kwam een definitief einde aan de Hirzer als wintersportbestemming.
Terug naar de natuur
Vandaag de dag toont de Hirzer zich van een totaal andere kant. Geen skiliften of sneeuwkanonnen meer, maar groene almen, wandelpaden en een grotendeels hersteld berglandschap. De natuur heeft het gebied teruggeëist en omgevormd tot een geliefde bestemming voor wandelaars, natuurliefhebbers en dagjesmensen. Wat ooit een wintersportdroom was, is nu een toonbeeld van hoe bergen zich kunnen herstellen en een nieuwe rol krijgen in toerisme.
