Wie in Bilthoven met de trein langs MK Skiservice rijdt, wrijft zich even in de ogen. Staan daar nu echte skiliften? Een pistenbully? En een heel arsenaal aan gondels? Het antwoord is ja. Eigenaar Menno Koelewijn heeft hier, naast zijn winkel die al bijna 100 jaar bestaat, een uniek wintermuseum opgebouwd. Een uit de hand gelopen hobby, zoals hij het zelf noemt, die is uitgegroeid tot een onnavolgbare verzameling. Elk object heeft een spectaculair verhaal. Benieuwd?
Het begon met één gondel
Het begon allemaal met één gondel en het gevoel van de eerste afdaling. “Mijn eerste liefde was de Plattjen gondel uit Saas-Fee”, vertelt Menno. Een vriend, hotelier Ruud Ravenhorst, tipte hem. “Het was een iconische gondel waar je zijdelings in zat. Hij paste na het demonteren van de bumpers precies in mijn bestelbus. Alle spullen moesten in de gondel zelf, en we hebben de hele rit naar huis schuin moeten zitten.”
Kort daarna ontstond het idee voor paskamers. “Mijn vrouw Maayke kwam op het idee,” zegt Menno. Hij kocht twee gondels uit Melchsee-Frutt van een Duitse verzamelaar, in ruil voor het vervoeren van diens gondels naar een “duister steegje” in Keulen. “Dat liep bijna uit op een drama, want op de terugweg waren mijn eigen sjorbanden losgetrild. Het geluk was aan onze zijde.”
Het kroonjuweel van Zermatt
Een van de topstukken is het “Mothership” van de collectie: de grote Gornergrat-Stockhorn gondel uit 1958. Menno droomde van een grote gondel als ingang en vroeg zijn vriend in Zermatt, Norbert Julen. Die belde hem naar een bouwplaats in Furi. “Daar stond hij, het kroonjuweel. Ik kreeg hem geschonken.” Het toeval wilde dat Menno en zijn vriend Marco (met gondelangst) de allerlaatste passagiers ooit in die lift waren geweest. De uitdaging was het transport: “Hij moest van 1800 meter hoogte door autovrij Zermatt. Ik heb alles moeten regelen: een autoambulance, een graafmachine en de sterkste elektrowagen van Zermatt.” Met zijn schoonvaders VW Touareg werd de gondel, met “de aerodynamica van een hele grote koelkast”, naar Nederland gereden. Een rit die door het extreme verbruik een vermogen aan benzine kostte. Nu dient hij als koffiecorner.
De gecrashte Wham!-Droom
Niet elk avontuur eindigt succesvol. Menno’s meest ambitieuze plan was het bemachtigen van de wereldberoemde Wham!-gondel uit de clip van ‘Last Christmas’. Hij had grootse plannen voor “Saas Gay” en “Gaydelweiss”, waarbij de gondel roze gewrapt door de Amsterdamse grachten zou varen. Het transport uit de tuin van Ruud Ravenhorst moest per helikopter. “Volgens de bouwtekening woog hij 1700 kg. Maar de K-Max heli kreeg hem niet van de grond.” Bij een tweede poging met een langere lijn ging het mis: de gondel haakte achter een skirek, begon te zwaaien en crashte tegen een hotel. “Achteraf bleek de bodem verzwaard te zijn met beton om stabieler te zijn in de wind. Dat was het einde van de gondel.”
Pistenbully’s, playboys en een promotiemachine
De collectie machines is minstens zo indrukwekkend. De Pistenbully (een PB145) vond Menno na een “omweg” van vijf uur vanaf een skitest, vlakbij de Sloveense grens. “Hij stond te shinen in het gras bij een restaurant. De vrouw van de eigenaar schreeuwde dat ‘dat ding’ weg moest.” De eigenaar zelf was in tranen; hij gebruikte zijn “liefje” om een sleebaan te maken en even rust van zijn vrouw te hebben.
Later bemachtigde hij via een handelaar in antieke voertuigen, met hulp van sponsors, een zeldzame Arctic Cat Panther 440 sneeuwscooter. “Ik kwam er pas later achter dat onze Panter een sexy verleden had als model in de Playboy.”
De meest recente aanwinst is een zeldzame Snowtrac. Die vond hij bij een Land Rover-verzamelaar in de Champagnestreek. Het werd een compleet familieavontuur om hem op te halen, waarbij zijn vader de autoambulance bestuurde. Na een grondige revisie is het nu een ultieme promotiemachine. Hieronder zie je ‘m. En het mooie is: hij rijdt dus echt en Menno zit hier trots achter het stuur!
Onbetaalbare schatten: van €100 tot €300
De meest historische stukken kwamen voor bodemprijzen. Een klant tipte Menno over een stoeltjeslift in een Arnhemse tuin. “Na keihard onderhandelen mocht ik hem voor 100 euro meenemen.” Zijn vader en collega Elroy haalden hem op. Na wat speurwerk via een reclamezeil bleek het de allereerste stoeltjeslift van Zwitserland te zijn, uit Kandersteg (1948).
Nog zo’n vondst deed hij tijdens de coronagolf. Voor €300 kocht hij in Boxtel een gondel op Marktplaats van een “vrolijke verzamelaar die er bier in dronk in zijn schuur.” De verkoper wist niet wat het was. Menno ontdekte later dat het de allereerste enkelkabelige Zwitserse gondel uit 1950 was, de voorganger van de Medran-lift uit Verbier.
Het hart van de collectie: vrienden en helden
Veel objecten zijn verbonden met diepe vriendschappen. De iconische “Drehkreuzen” (toegangspoortjes) bij de ingang kreeg hij van Hans Reubi, de eigenaar van skigebied Adelboden. “Zijn dochter begreep er aan de telefoon niets van: ‘Hollander, Wallischer dialect, drehkreuzen?!'” Menno reed op hoop van zegen naar Adelboden en liet als dank een pakket met drop en stroopwafels achter. Jaren later stonden er “verdwaalde Zwitsers” op het terrein: het was Hans Reubi met zijn familie, die op zomervakantie in Nederland waren en speciaal kwamen kijken waar zijn poortjes stonden.
De meest persoonlijke stukken zijn misschien wel de koebellen boven de ski’s. “Die zijn geschonken door mijn skischoolbaas en grote held, Herman Zurbriggen. De bel was gedragen door zijn ‘Kampfkonigin’ (vechtkoe) ‘Columbo’.” Een ander dierbaar stuk kwam uit Pyha, Finland. “In die stoel heeft een bijzondere vrouw gezeten”, vertelt Menno, verwijzend naar Bibian Mentel. “Maar Fins Lapland is best een stukje rijden. Dus heb ik gewoon tegen Maayke gezegd, ‘We gaan naar de Noordkaap op vakantie.’ En onderweg kwamen we toevallig een stoeltjeslift tegen.”
Een museum in wording
En de toekomst? De collectie is volgens Menno “af”, “tenzij er iets heel heel moois voorbij komt.” En als je toevallig nog een lift hebt staan en je wilt er vanaf, dan kun je Menno altijd bellen. Bovendien is hij nog bezig met een museum voor zijn unieke ski-collectie, met daarin de allereerste twin-tip ski en het prototype van de carveski. Zoals Menno zelf zegt: “Je hoeft soms alleen maar te wachten, en dan vindt het zichzelf.”
Hoe je de collectie van Menno ziet? Gewoon eens naar MK Skiservice gaan. Dat hoeft niets te kosten, maar als wintersporter vind je vast ook nog iets wat je heel graag in je kast wil hebben voor je volgende wintersport. Ook leuk voor de kids: ze hebben er een sleehelling gebouwd. En als je wil leren skiën, dan kan dat daarnaast op de indoor rolbaan van Snowsports Bilthoven.
