Nog één keertje skiën dan dit skiseizoen… Het is altijd wel een momentje hoor, om voor de laatste keer in de ski’s te klikken. Voor mijn laatste wintersporttrip van de winter 2024/2025 ben ik een paar dagen afgereisd naar het Franse La Rosière: een sneeuwzekere bestemming waar je skiet tussen de 1850 en 2800 meter hoogte én je zo even de grens over glijdt voor een Italiaanse pizza!
Een tweede kennismaking met La Rosière
Afgelopen zomer was ik voor het eerst in La Rosière en direct onder de indruk van dit fijne Franse dorp gelegen in een waanzinnige bergomgeving. Het leuke van La Rosière is onder andere dat het geen typische ‘Franse skifabriek’ is met ongezellige betonnen kolossen, maar een sfeervol plaatsje met een chaletachtige bebouwing en een trotse, zeer gastvrije en vriendelijke bevolking. Aangezien ik het hier in de zomer al enorm naar mijn zin had, was ik uiteraard ook zeer benieuwd hoe de winter hier zou zijn. Tijd voor een tweede bezoek dus, dit keer in de sneeuw!
Skiën in Frankrijk én Italië: Espace San Bernardo
La Rosière is zo’n wintersportplek die je misschien nog niet kent, maar absoluut de moeite waard is. Dit charmante dorpje op 1850 meter hoogte ligt in de Franse Savoie en biedt je de unieke kans om te skiën in zowel Frankrijk als Italië – hoe leuk is dat? Samen met het Italiaanse La Thuile vormt het skigebied de Espace San Bernardo, goed voor zo’n 154 kilometer aan pistes en 39 liften. Leuk detail: er zijn in dit skigebied ‘maar’ 13.950 toeristenbedden, dus zelfs als alles vol geboekt is, is het niet druk! De pistes zijn lekker breed, zonnig en niet al te lastig, dus ideaal voor een relaxte wintersport. Onderweg kom je gezellige berghutten tegen waar je prima kunt neerploffen voor een koffiestop of uitgebreide lunch – inclusief Italiaanse pasta en pizza als je de grens over bent. Maar vergeet ook zeker de Franse lekkernijen als tartiflette en croque monsieur niet! Ook langlaufers en wandelaars komen hier aan hun trekken met mooie loipes, wandelroutes en sneeuwschoenroutes.
Zonovergoten dagen
Woensdagmiddag komen we rond 15.00 uur aan in La Rosière. Na in snelle check-in in ons onderkomen, Hotel Alpen Lodge (fijne plek trouwens!), wandelen we nog even het dorpje in. Het is echt lente: de zon schijnt, er is een aangename temperatuur van net onder de 10 graden, de terrasjes zitten vol en het is gezellig! Het is dus best lastig kiezen tussen genieten in de zon op het terras of nog even snel de wellness en het zwembad van het hotel in. Het terras wint. ’s Avonds weet ik meteen weer waarom culinaire lekkerbekken hier in La Rosière helemaal goed zitten als ik smul van een heerlijke hamburger in Franse Alpenstijl en een goddelijke tarte myrtilles bij het super sfeervolle restaurant L’ancolie. Wat een feestje!
Donderdag: andiamo in Italia!
Lenteskiën betekent voor mij sowieso vroeg op de piste staan en genieten van de harde ribbels op de piste die langzaam zachter worden. We skiën direct richting Col du petit Saint Bernhard het hoogste punt van het skigebied waarvandaan we de oversteek maken naar Italië. De pistes hier zijn breed en de uitzichten niet normaal mooi. De hoogste berg van de Alpen, de Mont Blanc, lijkt zo dichtbij! Zelfs de lange sleeplift richting Italië is geen straf met deze view. En wanneer we dan toch in Italië zijn, gaan we natuurlijk als lunch op zoek naar een overheerlijke authentieke pizza. Bij Pepita Café smaakte de pizza tijdens alle seizoenen fantastisch, dus hier gaan we heen, mama mia wat lekker weer! Het restaurant ligt een stukje van de piste, maar reserveer je vooraf dan komen ze je halen bij het dalstation met een busje. Met volle buiken gaan we weer terug naar La Rosière. Oh ja, had ik al gezegd dat de zon de hele dag schijnt? Dit is lenteskiën zoals lenteskiën hoort te zijn! Na het skiën duik ik nog even snel het zwembad in, ook lig ik buiten in het zonnetje op het terras, zo fijn! Eind van de middag maken we een fijne wandeling, doen we lekker een echt Savoyaards aperitief en sluiten de avond af bij Restaurant Le Flocon, och mijn arme weegschaal ;-).
Vrijdag: skiën in Frankrijk
Vandaag blijven we aan de Franse kant van het skigebied. Aan deze kant van liggen vooral rode en blauwe pistes, lekker breed: ik hou ervan! Lunchen doen we bij PARADiS, waar ik geniet van een heerlijke burger en het waanzinnig mooie uitzicht. Nog even uitbuiken, dit artikel afmaken en dan is het tijd voor de laatste bochten van dit skiseizoen. Slik. Maar wat was het een fantastische winter! Misschien niet de meest sneeuwrijke, maar de pistes lagen er goed bij en de zon maakte overuren. Ik klaag niet. Behalve dan misschien over het feit dat het weer minimaal zes maanden duurt voor het nieuwe seizoen begint…
