De Mount Everest is weer veel in het nieuws geweest door verschillende dodelijke ongelukken als gevolg van hoogteziekte. Zo overleed de Nederlander Eric Arnold afgelopen week toen hij zijn droom om de top van de wereld te bereiken onverwachts werd beëindigd. Als ‘normale’ Nederlanders kunnen wij totaal niet bedenken wat voor zware omstandigheden de bergbeklimmers moeten doorstaan om de top van 8.848 meter te bereiken. Daarom heeft de NOS in samenwerking met bergbeklimmer Katja Staartjes de bovenstaande reportage gemaakt, waarbij de tocht van het begin naar de top in beeld gebracht wordt. Nee mensen, het is niet zomaar een wandeling en dat jaarlijks meerdere slachtoffers vallen tijdens deze tocht is ook echt niet gek.
Katja Staartjes was in 1999 de eerste Nederlandse vrouw die naar de top van de Mount Everest heeft bereikt. Samen met de NOS heeft zij dit geweldige beeldmateriaal samengesteld waarbij iedereen kan zien hoe zwaar de tocht naar de top van de wereld is.
Vanaf Kathmandu (1.320 meter) vliegen de klimmers naar het eerste kamp Lukla waar de klimmers voor het eerst wennen aan de hoogte. Dan begint de reis naar het basiskamp, genaamd Phakding. Bij ieder dorp slapen de klimmers om te wennen aan de hoogte. Anders krijgen de klimmers direct last van hoogteziekte wat te vergelijken is met een verschrikkelijke kater. Je wordt misselijk en hebt geen eetlust. In een verder stadium kan er vocht in de longen en hersennen komen wat dodelijke gevolgen kan hebben. Dit kan zelfs al bij 5.000 meter hoogte voorkomen, dus het is voor de klimmers van essentieel belang om de tocht naar boven in stappen te doen. Het laatste gedeelte is het aller zwaarste en is letterlijk een aanslag op de lichaam. Boven de 8000 meter zijn de omstandigheden onmenselijk, maar na al die inspanningen sta je wel op het hoogste punt van de wereld. Een doel waar veel bergbeklimmers jarenlang voor trainen en naar uitkijken.
