Nieuwsbrief per mail ontvangen

Let op: je moet je aanmelding bevestigen per mail

De Sunnmøre Alpen in Noorwegen zijn om te dromen!

Als je aan tourskiën in Noorwegen denkt, denk je al snel aan de Lofoten. Prachtige ski-touren met steile afdalingen tot aan de fjorden. Wat veel mensen niet weten is dat je dit ook in het westen van Noorwegen kunt doen. The place to be in het westen zijn de Sunnmøre Alpen in Noorwegen. De Sunnmøre alps staan bekend als gebergte waar je goed kunt tourskiën, met vanaf bijna iedere top uitzicht over de prachtige fjorden. Van veel bergtoppen kan je bijna 2000 hoogtemeters skien tot aan de fjorden. Ik was dan ook super blij toen ik werd uitgenodigd door Bergans of Norway om hier te komen skiën, samen met een internationaal gezelschap.

Ålesund
Om hier te komen vlieg je op Ålesund. Het stadje met ongeveer 40.000 inwoners staat bekend om haar art nouveau-stijl, de omliggende fjorden en de spectaculaire bergtoppen. Na een korte stop bij de oude fabriek van Devold in Langevag, staken we met de veerboot over naar festøya om vervolgens verder koers te zetten naar de Standalhytta. Het was een prachtige reis met spectaculaire uitzichten over de fjorden en de mooie Scandinavische houten huisjes. Aan het eind van de rit kwamen we aan bij de Standalhytta, een prachtige hut van de lokale Ålesund skiclub aan de voet van enkele bergtoppen.

Grøthornet
De eerste dag maakten we een skitour naar de Grøthornet top. Na een korte autorit begon onze tour in het bos. Door de bomen baanden we ons een weg richting de kam waarop we naar boven zouden lopen. Het weer zat niet helemaal mee. Regen en sneeuw wisselden elkaar af en eenmaal aangekomen op de kam kwam daar een straffe wind bij. Zo nu en dan kon je even genieten van het mooie uitzicht, maar we liepen voornamelijk in de wolken omhoog. Het laatste stuk naar de top was wat steiler en de harde wind maakte het ons er niet makkelijker op. Eenmaal aangekomen op de top was het zaak om zo snel mogelijk je vellen van je ski’s af te halen en je goed warm aan te kleden. Even genieten van je behaalde top was er niet bij. Het was inpakken en wegwezen. Het eerste stuk van de afdaling was genieten. Mijn ski’s stuurde ik door een verse laag poeder en al snel brak een grote glimlach door. Halverwege de afdaling werden we verrast door een te warme sneeuwlaag die als een soort lijm vastplakte aan je ski’s. De rest van de afdaling was het straight linen (zonder het straight line effect) en boompjes proberen te ontwijken.

Fladalen
De volgende dag werd ik wakker met uitzicht over een besneeuwd landschap. Maar ook vandaag reikte het uitzicht niet verder dan enkele tientallen meters. In de buurt van de hut startte onze tour richting Fladalen. De sneeuw was die dag in betere conditie dan de dag ervoor. Aan het begin van de tour plakte de sneeuw minder, voelde lichter aan en de verse sporen die we in de sneeuw zetten waren redelijk diep. Dat beloofde veel goeds voor de afdaling. Zo nu en dan brak het even open, kwam de zon erdoor en konden we de vele mogelijkheden bekijken. We liepen omhoog in een kom met aan weerszijde steile hellingen en mooie couloirs. Je kon ook goed zien dat de sneeuw te zwaar was op de steile hellingen en overal zag je dan ook lawines die spontaan naar beneden waren gekomen. Mede door deze condities en het slechte zicht moesten we onze tour halverwege afbreken. Het zou onverstandig zijn om de tour richting de top voort te zetten. Erg jammer, maar ook erg begrijpelijk. Op een veilige plek groeven we een sneeuwprofiel. Daarin was het instabiele sneeuwdek erg goed te zien. 30cm verse sneeuw op een dikke laag natte sneeuw vraagt om problemen. De run naar beneden was kort, maar niet minder leuk. De verse sneeuw voelde beter dan de dag ervoor, een goede voorbode voor de volgende dag!

Fingeren
Op de laatste dag van de skitour was het wakker worden in een prachtig winter wonderland. De bomen waren volledig ondergesneeuwd, er lag een dik pak verse sneeuw op de hut en de sneeuw was erg “fluffy”. Top sneeuw, maar helaas weer geen zicht. In de hut kregen we een clinic kaartlezen en kompas gebruiken. Voor mij erg interessant, aangezien ik dit al jaren niet meer had gedaan. Vandaag stond de skitour naar Fingeren op de planning. Een tour van ongeveer 800 hoogtemeters. Direct achter de hut klikten we onze ski’s vast en liepen we naar boven in verse laag sneeuw. Door de mist was het moeilijk oriënteren. We liepen over een rug naar boven, maar al snel moesten we onze tour afbreken. Grote lawines waren spontaan naar beneden gekomen door de grote hoeveelheid nieuwe sneeuwval. Safety first, dus dan maar genieten van de meters die we wel konden maken. Hoe kort deze afdaling ook was, het was genieten! Een terrein van boompjes en rivierbeddingen maakte de afdaling speels. In ieder geval leuk genoeg om nog een keer omhoog te touren voor een nieuwe afdaling.

Seabø
De laatste avond brachten we door in het kleine dorpje Seabø en sliepen we in het prachtige Sagafjord hotel. Dit hotel ligt direct aan het welbekende Hjorundfjord. Daar vierden we onze laatste avond met veel gezelligheid om deze dagen af te sluiten. Helaas zaten de weersomstandigheden niet mee, maar de potentie van dit mooie stukje Noorwegen heb ik kunnen zien. Volgend jaar kom ik zeker terug, alleen dan neem ik wat langer de tijd. Zodat je dagen zoals deze voorbij kunt laten gaan om vervolgens de goede dagen eruit te pikken. De volgende dag scheen de zon en moest ik helaas afscheid nemen van Noorwegen. Bedankt Bergans of Norway, Devold en Aktivut voor deze mooie ervaring!

Nieuwsalerts ontvangen?

Schrijf je in